Levensverhaal Ontwaken
De veranderingen die ik heb meegemaakt in de laatste jaren hebben
mij dichterbij mijzelf gebracht. Dichterbij wie ik echt ben. Een
metamorfose van een vrouw die vooral voelde wat een ander nodig
had, naar een vrouw die haar eigen verlangens mag voelen. Die haar
hart durft te horen en te volgen. Een vrouw die weer vrij mag zijn.
Goed om dit te schrijven, een tijd waarin het lijkt dat wij vrouwen vrij
zijn om te doen wat wij willen. Zo dacht ik ook te leven. Pas de laatste
jaren besef ik dat ik in een kooi leef, zij het met veel meer verworven
uiterlijke vrijheden. Binnenin mij zat een verwonde vrouw die
ongelofelijk veel gelijkenissen heeft. Een vrouw die zichzelf
uitschakelt om veilig te zijn, die problemen probeert te voorkomen
en haar kracht buiten zichzelf inzet om de harmonie te bewaren, alle
ten koste van mijzelf. En het vreemde is, ik was zo gewend aan deze
‘angstige vrouw’ dat ik vergeten was wie ik werkelijk ben!
De terugkerende kracht van Moeder Aarde raakt oude pijnen van de
verwonde vrouw. Ons lichaam blokkeert de toegang tot deze vrouw
om de pijn en angsten van oude trauma’s niet opnieuw te hoeven
voelen. Deze strijd die zich in het onbewuste afspeelt, vraagt steeds
meer energie en veroorzaakt uitputting, burn-out. De afwezigheid
van de sensuele vrouwelijke energie geeft leegte en gebrek aan
veiligheid en uit zich in depressies en onrust.
Bewust of onbewust zitten we allemaal in het ontwaken. De vraag is,
hoe ga ik hierop reageren? Ga ik onbewust harder strijden, de pijn
nog meer wegdrukken? Laat ik me steeds meer afleiden om niet te
hoeven voelen? Of ga ik mee met de ommekeer van Moeder Aarde,
en kies ik bewust voor overgave aan de transformatie die plaatsvindt.
De pijn durven aankijken en mijn vrouw bevrijden. Zij is het mooiste
dat ik heb, mijn vuur, zij is wie ik ben. Ik vroeg me af: wie is dan die
‘echte’ vrouw? Leef ik haar? Van binnen kan ik haar voelen, maar
durf ik haar openlijk te leven. Het vraagt moed mezelf volledig te
durven aankijken en mijn sensualiteit te omarmen.
Ik heb de keuze gemaakt mijn deur te openen en mijn vrouw stap
voor stap toe te laten. Een weg vol intense confrontaties met mijzelf,
mijn emoties en mijn angsten. En iedere keer als ik haar liefde weer
voel verdwijnen de emoties, pijn of de angst en is er vreugde,
geborgenheid en brandt het vuur in mij. De creativiteit borrelt op en
mijn lichaam lijkt een energie-boost te krijgen. Verstrakkingen
transformeren naar een zachte openheid. Ik voel me heerlijk
vrouwelijk, licht en passievol in mijn sensualiteit, en het werkt
aanstekelijk op de wereld om mij heen. Opvallend is de geborgenheid
en rust die het geeft aan mijn kinderen, werk, relaties en anderen om
mij heen. Mijn onrustige en vragende wereld transformeert naar
harmonie en rust, ik keer mijn wereld om. Dit is het cadeau van het
universum, nu ik ervoor kies mijn ‘echte vrouw’ te leven.
Lukt het me ieder dag? Nee, het is een pad van vallen en opstaan.
Extremen, van volledig vertrouwen naar soms destructieve
gevoelens. Maar nu ben ik er bewust van. Ik voel het nu meteen
wanneer ik mijn echte vrouw vertrouw in mijn levenslust. Dat maakt
het makkelijker op te kiezen en kan ik mijn vrouw nu à la minute
weer tevoorschijn halen.
Wil ik de ‘echte’ vrouw ontdekken en voelen waar ik naar verlang?
Wil ik weer vol energie en inspiratie leven? Durf ik ervoor te kiezen
de dichte deur open te breken en de krachtige sensuele vrouw, met
de pijn die daarbij vrij komt, te verwelkomen? Het vraagt mezelf lief
te hebben. Zelfliefde legt de strijd tegen mezelf neer en opent de
toegang naar de onderdrukte vrouw. Een moedig hart en vertrouwen
helpen me on haar aardse liefde te omarmen. Volledige overgave dat
liefde, ik ben liefde! Ik mag weer gaan ervaren dat liefde kracht is en
kan daarmee de angst helen om mij haar toe te eigenen.
Anoniem