Column 7 De Noordoostpolder

Passé
Wanneer ben je passé? Wanneer is iets passé? Nou, nooit misschien?
Dat anderen hier anders over kunnen denken las ik in NRC.next van
dinsdag 18 september. Het artikel ging over: welke thema’s
ontbreken in het debat over de Miljoenennota? Nummer 4 was:
langer doorwerken. Ik las geïnteresseerd door totdat er stond dat de
heer Daniel van Vuuren, hoogleraar economie in dit artikel zei:
‘Veertig jaar bij dezelfde werkgever in dienst blijven, dat is een beetje
passé’.
Pardon? Ik vind dat nogal een vooroordeel, als ik eerlijk ben. Want
stel nou dat er iemand is die in de krant dit zou zeggen: ‘Wonen in de
Noordoostpolder is toch wel een beetje passé. De mensen willen een
meer gevarieerd program in hun leven. Want wees nou eerlijk, een
beetje suf door zo’n saai landschap rijden is toch wel wat niksig. Er
zijn geen schilderachtige dorpjes of een prachtig groot meer waar
veel te doen is. Je kunt nergens wandelingen maken langs kronkelige
weggetjes of een biertje drinken op een van de gezellige terrasjes aan
de voet van een berg. Wil je echt iets beleven? Dan moet je niet in de
Noordoostpolder zijn. Wat ik nog meer bedoel? Die lange rechte en
dus saaie wegen, de niet aflatende velden met alleen maar
aardappelen en uien, en weet ik wat van ellendige vergezichten je
nog meer hebt. Wat ik net zei, de mensen willen meer en niet van
hetzelfde. Dat is allang gebleken. Nee, in de Noordoostpolder moet je
toch echt niet zijn’.
Ik denk dat er vele mensen in de Noordoostpolder zouden zijn die op
hun achterste benen zouden staan als ze zoiets lazen. En terecht.
Ik denk dat niemand passé is. En ook niet dat iets passé is. En al
helemaal niet als je in de Noordoostpolder woont en werkt. En dat al
veertig jaar lang.